zmyć teatralny
wizerunek ze ściany.
Już czas,
dźwięki obolałe
wyszarpać z gitary.
Już czas,
myśli zaorać
zmierzchem płaczącym.
Już czas,
bandaż założyć
na oczy cierpiące.
Już czas,
nie chcieć świata,
który mnie nie lubi!
Już czas,
nie chcieć świata,
który sensu nie widzi.
Już czas,
nie chcieć świata,
który zamiast oczu
ma wielkie strupy.
Już czas,
być dla świata,
który z głupoty
ślepców szydzi.
Już czas,
żyć...
Już czas,
kochać prawdziwych ludzi...
Już czas,
żyć...
Już czas,
kochać prawdziwych ludzi...
"Już czas" Małgośka 13.07.2016 r.
Uśmiecham się, bo bardzo ładnie zakończyłaś. Takie swoiste nie, nie, nie, fajna negacja i końcówka, która... No właśnie, prawdziwi ludzie... Kapitalne zdjęcie. Pozdrawiam Cię :)
OdpowiedzUsuńten koniec nie dawał mi spokoju- dopiero to zedytowałam i myślę, że teraz może być... dzięki Witku :)
OdpowiedzUsuńno właśnie tak mi się zdawało, że inne miał on wcześniejsze brzmienie...
OdpowiedzUsuńi już czas...
jak bardzo się cieszę, że nastał ten czas -Twój czas Małgosiu
Zdjęcie fenomenalne - jak Ty i to co tworzysz - Dziękuję.
tekst wielokrotnie zmieniany dla kształtui treści, ale nie o tym chciałam, tylko o Joasi, której tu brakowało... dziękuję...
OdpowiedzUsuń