Po deszczu

wczoraj deszcz 

wyrzeźbił moją sylwetkę
pozostawił burzę i koryto rzeki
gdzie serce

pomiędzy żebra
wlał strugi czerwonego źródła
dając nadzieję
na słoneczne
dzisiaj

i jutro...

witam nowy dzień...

"Po deszczu" Małgośka

                                                                     

w nowiu

czym skorupka za młodu
tym serce coraz większe 💙

.............................................
moja część świata
to słońce

nie brakuje mi światła
tylko nocą czasami
zapada mrok

twoja część świata
to blask księżyca

świecisz błękitnej ziemi
lustrzaną miłością
całą noc

"W nowiu" Małgośka

                                                                       

Szamanka

nie pozwól...
proszę

sercu
na naiwny śpiew skowronka

nie pozwól

tęsknocie
po rozgrzanym krwiobiegu się błąkać

dusza moja nie słyszy już
czerwonych nut

ona jak stara wiedźma
omszała szamanka

od dawna liczy
na pomarszczonych czasem palcach

przekwitłe kwiaty
białego bzu

Małgośka

                                                      

przyzwyczaiłam się...

ludzie na mnie patrzą
jak na wariatkę
kiedy na polach przyglądam się
błękitnym chabrom
one tak zwyczajnie
kołyszą się w trawie
i niczemu się nie dziwią

"Przyzwyczaiłam się" Małgośka

                                                                          

Dojrzewanie

Nie szukaj mnie, kiedy odpoczywam
w zacisznej łupinie nocnego motyla. Jestem zmęczona
i w uczuciach jak zimny kamień leniwa.

Daj dobrym myślom w ciszy powrócić, sercu złapać róży czerwień. 
Nie zawsze jest tak jakbyśmy tego chcieli.
Jeszcze za tobą zatęsknię.

zmierzch i wiersz

dzień jak codzień

parę kroków w przód
krok w tył
i samotny upadek na głowę

jesteś słońce
ale dziś tak jakby ciebie
nie było

najstarszym wierszem
zmierzchu zmęczone...

zachodź już
za horyzont

Małgośka

                                                                        

Martwa natura z milczącym jabłkiem

martwa natura
z milczącym jabłkiem
z laserunkiem słońca
z monochromem ziemi
atrybut raju
bez ramy
bez płótna
z fakturą grzechu
Adama i Ewy

"Martwa natura z milczącym jabłkiem" Małgośka

                                                                                       

                                                             

wola

nie mów do mnie teraz
kiedy szukam w sobie poezji
kiedy pragnę w milczeniu myśli
ciszy rozsupłać język

Małgośka

                                                                

Życie

z każdym dniem
z każdym oddechem
jesteśmy coraz bliżej
tego co nieuniknione

to naturalny stan rzeczy
jak opadanie i gnicie
owoców jabłoni

to żaden strach
to żaden lęk
zawsze stoimy wobec

na początku zbuntowani
by na końcu zakwitnąć
wierszem pokory

"Życie" Małgośka

                                                                      

po której stronie

zrobię ci zakładki z niezapominajek
żebyś przypomniał sobie

pamiętał na zawsze

na której stronie
życia jesteś

Małgośka

                                                                

...

dzień przebrał się za noc
na bal karnawałowy

ale o zachodzie nie pomyślał
że do słońca nie pasuje
nocny motyl

w przebraniu nie spał
przecierał zamglone oczy

nagle zrobiło się
widno

zrzucił czerń
dzień dobry

Małgośka

                                                       

Nieryby

są dni kiedy ludzie
schodzą na dno oceanu

w milczeniu z rybami mieszkają
po to by od słonej ciszy się odbić

spragnieni życia jak lustra wody
otwierają usta

na jednym bezdechu
płyną

zamiast receptorów
na skórze

warstwa po warstwie
na twardych łokciach

wyrastają im pancerne łuski

na chwilę tylko
wynurzają obślizgłą głowę

by sobie pozornie
przypomnieć

kim są

czy z nurtem
czy pod prąd

w jakim celu...

i po co ...

"Nieryby" Małgośka

                                                                        

Triduum...

od poniedziałku do środy
w mojej głowie
zadziało się całe tysiąclecie
przez czarne myśli
jak słonie
przebiegły wszystkie plagi egipskie

policzyłam miliony
samochodów na drodze
girlandy delikatnych pajęczyn
przy suficie

spadły mi
gwiazdy znad głowy
niebo jak ołów
zrobiło się ciężkie

....

moja dusza
wielokrotnie umarła

"Triduum" Małgośka

                                                                            

W poszukiwaniu utraconego raju

kiedyś uśniemy jak naiwne dzieci
w ramionach drzew naszych rodziców

na niebie bóg naszkicuje zamarzłe lustra
obrazy ludzkich ciał utrudzonych w swoim autoportrecie

w jego starczych plamach na skórze
bezlitosny czas umrze

zmęczenie osiądzie
pokorą na garbatych ramionach

w nieobecnym spojrzeniu staruszka
biała katedra urośnie

perłowa cisza
z obrazów Vermera

zamknięta
na niedomkniętych ustach

"Na niedomkniętych ustach" Małgośka