Pejzaż z sosną

nie musisz mówić nic
możesz być jak sosna

na zawsze wieczna
i milcząca

ja będę cierpliwy
jak jednoroczny bluszcz

jesienią umrę
w twoich rozżalonych kolcach

                               "Za oknem" ("Pejzaż z sosną")
                                    Małgośka 27.09.2017 r.

                                               https://www.youtube.com/watch?v=yoj2I6ZJLx8

Ptasi epilog

pozwól że przysiądę
w tej święconej wodzie

zanim skrzydła rozprostuję
pióra nią nastroszę

pozwól mi na ten
ostatni odpoczynek

zanim ci ucieknę
zanim ci odfrunę

                       "Ptasi epilog" Małgośka
                       fontanna- źródło na Starym Mieście w Dubrowniku

                                                                        

Żegnam lato...

żegnam lato

okiennicami otwartymi
na słońce

owocami
nabrzmiałymi czerwienią

praniem
pachnącym ciepłym powietrzem

                                     Małgośka 23.09.2017 r.

                            miasteczko Risan Czarnogóra

                                                                           

zmęczone lato

dziękuję ci za to
że w sercu mam lato

choć na powiekach już
złotej jesieni odcienie

dziękuję za wiosnę

za szron wpleciony
w miodowe włosy

i za przejrzałą zieleń

                                       Małgośka 11.09.2017 r.

                                                                      

Wartość zero

zero
to symbol prawoli w chaosie
przed stworzeniem

początek wieczności

zero
to punkt wyjścia i punkt końca
cykl

energia
mistyczne słońce

zero
to puste miejsce
i jego ciężar utajony

zero
to jajo złożone przez czas

z którego wykluł się
prabóg
i pierwszy człowiek

zero
to istotne nic
zamknięty i czysty krwiobieg

zero
to fioletowe światło

eteryczna latarnia
w świecie bezwartościowym

                               "Nic" (wartość zero) Małgośka 09.09.2017 r.

                                                                              

nagły limeryk

czasami człowiek
musi przysiąść
pod drzewem
aby pośród konarów
zobaczyć siebie

      "Nagły limeryk"  Małgośka 

                                                              

                                                 

Epitafium życia

wrastamy w siebie
jak ziarno w glebę

żyjemy...

nie licząc czasu
możemy umierać

pośród świętych korzeni

                           "Epitafium życia" Małgośka

                                                                                  

koniec lata

koniec lata...

słoneczniki
pochylają już głowy
stają się dziwne
od nadmiaru dojrzałych nasion
jesienno- żałobne

koniec lata...

a ja chciałabym jeszcze
na chwilę zatrzymać
odbite na piasku stopy
skroplone ciepło
na słonecznych szybach

koniec lata...

i znowu przyjdzie mi czekać
na pierwszy promień
z filiżanką gorącej herbaty
z sercem
ubranym w gruby sweter

koniec lata
to jeszcze nie zima
a ja już czekam...

na słońce...

                                      Małgośka 03.09.2017 r.