Drzewo niczyje

jestem jabłonią
porozdawałam możliwe owoce

zrodziłam dzieci
pogubiłam pestki

jak drzewo niczyje
teraz rosnę

pośród nieokrzesanych śliwek
i nieforemnych sosen

płaczliwych wierzb
i czułych brzóz

powoli uwalniam niekontrolowane gałęzie
zakorzenione w pniu

mam też taką małą nadzieję
że śmiertelny przymrozek

nie zetnie mnie
i tak łatwo nie zdobędzie

jeszcze kwitnę
i nie chcę umierać

jak inne drzewa

zbyt szybko
przedwcześnie

w zdrewniałych tkankach
płynie źródło

słowa

jeszcze kwitnę...
jeszcze ...

                                                   "Drzewo niczyje" Małgośka 08.05.2017 r.