zapraszam na śniadanie
chcąc nakarmić tych
których jeszcze
nie wyparła pamięć
chcąc nakarmić tych
których jeszcze
nie wyparła pamięć
zapraszam na posiłek
na góry szczycie
gdzie zasiadają chmury
częstując drugim życiem
na góry szczycie
gdzie zasiadają chmury
częstując drugim życiem
zapraszam na gościnę
o wybranej porze
tu Bóg ludzkim gestem
talerze rozłoży
o wybranej porze
tu Bóg ludzkim gestem
talerze rozłoży
"Zaproszenie" Małgośka 16.08.2016 r.
Pięknie! I wykadrowane ślicznie i te talerze... No i klimatycznie góry w tle :) Ech...góry...tęskni mi się już ;) A tak z innej beczki, to miałem skojarzenie ze świętą górą Athos, Olimpem, Wawelem, Ślężą itd. Axis mundi, po prostu :)) I czy wiersz o tym nie mówi? Ależ tak! Dla mnie bajka, po prostu :))
OdpowiedzUsuńPięknie Ci dziękuję Witku :) Nogi stołu jako wsporniki dla uczty i góry jako święte słupy, kolumny dla niebios...ach dziękuję Ci za analogię, będę teraz wiedziała, gdzie szukać odwołań do Skalnego Miasta, z którgo właśnie powróciłam...pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuń