z upływem czasu
ludzie przysiadają na drzewach
ciszą dojrzewają jak jabłka
jak starzy Adam i Ewa
ludzie przysiadają na drzewach
ciszą dojrzewają jak jabłka
jak starzy Adam i Ewa
nabierają dystansu
nie ścigają się z czasem
smakują opadłych owoców
z życiem chodzą na spacer
nie ścigają się z czasem
smakują opadłych owoców
z życiem chodzą na spacer
"Dojrzałość" Małgośka
Jakbym czytał Staffa. Taki piękny i klasyczny wiersz o stałości, o dobrym życiu. Choć jest w nim podskórna dynamika, która się czai na czytelnika. Jabłoń, Adam i Ewa, owoc, siła rodu.... Piękne :))
OdpowiedzUsuń