kiedyś zamieszkamy w bajce

REFLEKSYJNIE...
.....................................................

tak sobie wyobraziłam

cholera
kiedyś umrę

i w wiecznym śnie
trwać będę nieprzytomnie

wygładźcie mi wtedy skrzydła
już teraz was o to proszę

zamiast różańca
pióra wetknijcie pod zimne dłonie

pytacie czy buty oddać

butów nie wciskajcie darmo na sztywne
śmiercią niesprawne już nogi

ja pomimo stanę obok ciała
będę bosa

wzdęta ostatnim oddechem
wyprostowana

wtedy jest szansa
że na horyzoncie pojawi się jakiś święty

poda rękę

i może jak balonik się uniosę
chociaż szlag wie czy tak będzie

a na grobie
na grobie posadźcie kwiatki

koniecznie niech to będą oczywiste
błękitne niezapominajki

przy świętach
przy świętach czasami wspomnijcie moje imię

i już teraz pamiętajcie że kiedyś nastąpi ten dzień
że wszyscy zamieszkamy w bajce

o zapachu nieśmiertelnej wanilii

                                     "Kiedyś zamieszkamy w bajce" Małgośka 11.06.2017 r.